Rozdział 20

Kiedy wyszłam ze szkoły oczy Amy i Clary powedrowały na mnie.

-Dłużej nie można było?

Oburzyła sie Amy a ja przewrocilam oczami.

Juz z nikim nie mogę pogadać?

-Autobus mamy za 8 minut!!

-Uspokuj sie Amy ok?!

Odezwała sie Clara.

A no tak... Zapomniałam.

Przecież mamy jechać na zakupy.

Ojej... 

-Oj no dobra... Zdążymy... Nie miej bólu dupy ok?!

To ostatnie powiedziałam do Amy a ona przewróciła oczami.

-Myślałam ze zapomniałaś...

-Nie no coś ty...

Sklamałam i chyba to zauważyła bo mój głos był dziwnie piskliwy.

No co, nie umiem kłamać.

-co znowu w głowie zapsząta ci Harry?

Popatrzylam na nią zdziwiona tym co przed chwila powiedziała.

Nie wiedziałam co mam na to odpowiedzieć.

-A teraz pewnie gadalaś z Gemmą co?!

Dodała.

-A co cię to obchodzi? Juz nie mogę z nią rozmawiać?

Wnerwiła mnie.

Nie byłam pewna czy krzycze ale popatrzylam na boki i dziwnie na nas patrzyli ludzie.

Własnych spraw nie mają?!

-Dziewczyny prosze... Uspokujcie sie... Mamy jechać na wspólne zakupy i nie chce by to zniszczyło przez jakieś wasze kłótnie ok?

Yyy... Ja nie mam sie zamiaru kłócić ale jeśli Amy zacznie ten temat albo powie coś złego o Harrym czy Gemmie to normalnie wyjdę z siebie.

Kiedy w ostatniej chwili weszłyśmy do autobusu Amy zaczęła przywracać oczami.

No juz mam tego dość.

Kiedy w spokoju staliśmy przypomniał mi sie dzisiejszy sen... O Harrym...

Cały czas zastanawia mnie jedno.

Jeśli ten sen był bardzo realistyczny... No bo był, to czemu nie czułam bicia serca Styles'a?

Czy to moze mieć związek z tym jak on mnie traktował? Ze nie ma serca gdy to robił? Ze bawił i bawi sie moimi uczuciami? 

Możliwe....

-Tak w ogóle czemu sie spóźniłas do szkoły? Bo nie uzyskałem odpowiedzi...

Amy wyrwała mnie z zamyślen...

Popatrzylam na nią i kiedy miałam jej odpowiedzieć dostałam SMS.

Kiedy chciałam go odczytać wkurzona Amy wyrwała mi go z rąk.

Często nie przeklinam no ale kurwa zajębie jak mi zaraz nie odda telefonu.

Nikt nie ma prawa dotykać mojego telefonu...

-Nie Sav masz odpowiedzieć!

Przewrocilam oczami.

Hmm... Zauważyłam ze dość często to robię.

Nie chciało mi sie juz nic gadać i miałam ochotę rzucić sie na nią by zabrać od niej telefon ale nie mogę bo to miejsce publiczne.

Pomyślą ze jestem psychicznie chora.

-No zaspałam proste... A teraz oddawaj moj telefon!

Nagle blondynka zaczęła czytać na głos SMS'a...

Zabije!!!

- "w szkole kiedy sie zegnałysmy to Harry glupkowato cię naśladował w tedy kiedy mowilas Pa"... Eee to od Gemmy...

Podała mi telefon a ja spiorunowalam ją wzrokiem.

Jeszcze raz przeczytałam ten SMS od niej i przed oczami miałam Harry'ego jak mnie nasladował.

-Jakie dziecinne zachowanie...

Odezwała sie Clara a Amy sie zasmiała.

-Bo Harry to mentalnie jeszcze dziecko... 

Miała coś jeszcze powiedziec ale przerwała gdy zobaczyła jak patrzę na nią wkurzona.

-To jest dziwny typ chłopaka... Gdyby mógł to...

-Amy skończ!!!

Wydarłam sie na nią a ona sie skrzywiła.

-Bronisz go jak własnej rodziny...

-Clara przestań...

Powiedziała Amy... Wow.

Odwrocilam głowę w stronę okna i całą drogę sie nie odezwalam do nich ani słowem.

Przed oczami znowu pojawił mi sie Harry...

CZYTASZ----> DAJ KOMENTARZ :)

Kochani jesteście po prostu niesamowici!!!

Wczoraj napisałam ze zbliza sie do 2000 wyświetlen a dzisiaj patrzę i jest juz ponad 2000 wyświetlen bloga a dokładnie 2112 :D

OMG dla mnie to podjarka hahaha :)

Dopiero co przezywalam 2 tygodnie temu ponad 1000 wyświetlen a tu juz ponad 2000 <3

To dla mnie wielkie zaskoczenie i wielka motywacja do dalszego prowadzenia tego bloga :)

Fajnie by było gdyby było wiecej komentarzy no ale nie każdemu widzę chce sie komentować :) 

No nic dziekuje wam za to i jeśli możecie to napiszcie w komentarzu co myślicie o tym rozdziale :D

Buziaczki :*